Το πρώτο εξάρθρημα του ώμου είναι σχεδόν πάντα το αποτέλεσμα σημαντικής βίας κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας, ατυχήματος ή πτώσης. Κατά το εξάρθρημα του ώμου προκαλείται αποκόλληση και χαλάρωση σημαντικών συνδέσμων του ώμου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, μετά το πρώτο εξάρθρημα, ο ασθενής πολύ συχνά να αισθάνεται τον ώμο του ιδιαίτερα ασταθή, και να αποφεύγει να συμμετάσχει σε αθλητικές δραστηριότητες, διότι ο ώμος πλέον μπορεί να εξαρθρωθεί (να βγει από τη θέση του) ακόμη και με ελάχιστη βία. Αυτό ονομάζεται πλέον πρόσθια αστάθεια του ώμου ή αλλιώς καθ’ έξιν εξάρθρημα του ώμου και διαταράζει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με τη Μαγνητική Τομογραφία (MRI).